کد مطلب:148565 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:117
ورود حضرت مسلم به کوفه و چگونگی اوضاع آن
حضرت مسلم علیه السلام نامه را گرفت و همراه چند نفر به سوی كوفه روانه شد، پس از ورود، مردم كوفه در آغاز استقبال گرمی از آن حضرت نمودند، و در خانه ی مختار و هانی، گروه گروه آمدند و با آن حضرت بیعت نمودند، در رأس این افراد، عابس بن شبیب، حبیب بن مظاهر، هانی به عروه، سعید بن عبدالله، مسلم بن عوسجه، محمد بن كثیر و سلیمان بن صرد خزاعی بودند.
كوتاه سخن آنكه: تعداد بیعت كنندگان، به هیجده هزار نفر رسید [1] و بعضی این تعداد را 25 هزار نفر و بعضی 40 هزار نفر نوشته اند. [2] .
حضرت مسلم علیه السلام چگونگی اوضاع كوفه و استقبال گرم مردم را در ضمن نامه ای برای امام حسین علیه السلام نوشت.
در این موقع، فرماندار كوفه «نعمان بن بشیر» بود، یزید توسط جاسوسان خود از اوضاع كوفه آگاه شد، و با درباریانش در این باره مشورت كرد و سرانجام تصمیم گرفت كه «عبیدالله بن زیاد» جلاد سنگدل را روی كار آورد، ابن زیاد در این هنگام فرماندار بصره بود، یزید برای او نامه نوشت كه با شتاب خود را به كوفه برسان و زمام امور كوفه را به دست بگیر.
نامه به دست ابن زیاد رسید، او با نیرنگ عجیبی با پوشیدن شكل لباس بنی هاشم و نقاب بر صورت، وارد كوفه شد، مردم به خیال اینكه او امام حسین علیه السلام است، از او استقبال گرمی كردند، تا او وارد دارالاماره (مقر فرمانداری) شد و همانجا خود را معرفی كرد و مردم را با بیان حركت لشگر یزید از شام به كوفه سخت تهدید نموده و ترسانید.
در این موقعیت خطیر بود كه، مردم از ترس یزید نگران و آشفته شدند، و از همدیگر جدا شده و اختلاف و تشتت در میانشان به وجود آمد در این امتحان بزرگ، خود را باختند.
در اینجا سخن بسیار است، به طور خلاصه اینكه: كم كم دور مسلم علیه السلام خالی شد، تنها چند نفر افراد مخلص انگشت شمار ماندند و چند نفر دیگر، مخفی شدند و گروه بسیاری مانند مختار و سلیمان بن صرد خزاعی، دستگیر و زندانی گشتند و زمام امور كوفه و عراق در دست ابن زیاد قرار گرفت.
كوتاه سخن آنكه: تعداد بیعت كنندگان، به هیجده هزار نفر رسید [1] و بعضی این تعداد را 25 هزار نفر و بعضی 40 هزار نفر نوشته اند. [2] .
حضرت مسلم علیه السلام چگونگی اوضاع كوفه و استقبال گرم مردم را در ضمن نامه ای برای امام حسین علیه السلام نوشت.
در این موقع، فرماندار كوفه «نعمان بن بشیر» بود، یزید توسط جاسوسان خود از اوضاع كوفه آگاه شد، و با درباریانش در این باره مشورت كرد و سرانجام تصمیم گرفت كه «عبیدالله بن زیاد» جلاد سنگدل را روی كار آورد، ابن زیاد در این هنگام فرماندار بصره بود، یزید برای او نامه نوشت كه با شتاب خود را به كوفه برسان و زمام امور كوفه را به دست بگیر.
نامه به دست ابن زیاد رسید، او با نیرنگ عجیبی با پوشیدن شكل لباس بنی هاشم و نقاب بر صورت، وارد كوفه شد، مردم به خیال اینكه او امام حسین علیه السلام است، از او استقبال گرمی كردند، تا او وارد دارالاماره (مقر فرمانداری) شد و همانجا خود را معرفی كرد و مردم را با بیان حركت لشگر یزید از شام به كوفه سخت تهدید نموده و ترسانید.
در این موقعیت خطیر بود كه، مردم از ترس یزید نگران و آشفته شدند، و از همدیگر جدا شده و اختلاف و تشتت در میانشان به وجود آمد در این امتحان بزرگ، خود را باختند.
در اینجا سخن بسیار است، به طور خلاصه اینكه: كم كم دور مسلم علیه السلام خالی شد، تنها چند نفر افراد مخلص انگشت شمار ماندند و چند نفر دیگر، مخفی شدند و گروه بسیاری مانند مختار و سلیمان بن صرد خزاعی، دستگیر و زندانی گشتند و زمام امور كوفه و عراق در دست ابن زیاد قرار گرفت.
[1] تذكرةالخواص، ص 138- تاريخ طبري، ج 6، ص 211.
[2] مناقب ابن شهر آشوب، ج 2، ص 310- تاريخ ابن نما، ص 11.